Bo jeśli kogoś kochasz to wybaczysz danej osobie wszystko. Dla każdego zachowania znalazłbyś usprawiedliwienie, nawet jeśli to rozerwałoby Ci serce. I tylko gdzieś w głębi duszy, będziesz modliła się  o to, że jeszcze będzie dobrze. Że zrozumie błąd jaki popełnił i wszystko będzie tak jak dawniej. Tak wyjątkowo, że aż nierelanie. Tak niepowtarzalnie, że niezapomnianie. Jeśli kogoś kochasz, to sam wbijesz sobie sztylet w serce, bo wolisz sam, codziennie palić się bólem, niż odejść i tlić się tęsknotą.
"... na tym polega tragizm miłości, że człowiek nie może kochać niczego bardziej niż tego, za czym tęskni" * | M.

Jonathan Safran Foer - Strasznie głośno, niesamowicie blisko.