Tak bardzo bolesny jest moment kiedy odwracam delikatnie wzrok, żebyś nie odczuł, że na Ciebie patrzę, a Ty w tym samym momencie patrzysz mi prosto w oczy. Po ułamku sekundy kierujemy swoją uwagę ku czemuś lub komuś innemu uznając to za przypadek. Teraz kiedy stawiamy między nami tą ścianę czasu potrzebujemy słów żeby ją zburzyć. A nawet nie umiemy na siebie spojrzeć, bo to budzi w naszych sercach pustkę. Ja dalej patrząc Ci w oczy widzę miłość swojego życia. Tak kurczowo trzymam się tej miłości. Tak ciężko mi się z nią rozstać. Tak bardzo bolało gdy Ta próżnia wyrwała mi jej przyszłość. Pozostawiając odlamki naszych chwil, które z dnia na dzień pozostawialy glebsze rany w skórze dając uczucie zbijania dłońmy lustra.